معنی جای سکنی

ماوا

مسکن، جای اقامت

سکنی. [س ُ نا] (ع اِ) جای باش. (منتهی الارب). جای ساکن شدن در جایی. (آنندراج). || خانه. || باشش. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). || باشنده ٔ خانه. (غیاث) (آنندراج).

سکنی کردن. [س ُ نا ک َ دَ] (مص مرکب) مسکن کردن. جای گرفتن. (فرهنگ فارسی معین).

سکنی گزیدن. [س ُ نا گ ُ دَ] (مص مرکب) سکنی کردن. (از فرهنگ فارسی معین).

مسکونی , وابسته به اقامت , قابل سکنی , محلی

جای ساکن شدن در جایی

خانه گرفتن باشیدن (مصدر) مسکن کردن جای گرفتن.

خانه گرفتن باشیدن (مصدر) مسکن کردن جای گرفتن.

(سُ نا) [ع.] (اِ.) مسکن، جای اقامت.

استمرار، سکن، شغل

سکنی، صالح للسکن، غیر صالح للسکن

صلاحیه السکن

من قبل

سُکْنی، (سَکَنَ- یَسْکُنُ) منزل کردن- سکونت کردن- اقامت گزیدن- محل اقامت- مسکن

154